දස මස කුසේ දරා
දස වස තුරුලේ හොවා
මෙලොවට බිහිකල
සුරතල් පුතණුව
සොයා පැමිණි මට
ලොව මුදවන්නට
පස්කම් සැප හැර
නිවන සොයා යන
බුදු පුතණුව හමුවිය
අම්මේ කියු කෙලිලොල් බස වෙනුවට
ඇසිනි අමතනු ශාන්ත වදනින්
එකම වදන වුව දැනිනි වෙනස මට තෙපලු විලසටත් වඩා
මා-පුත බැදිම මියගොස් යලි ඉපද ඇත, මහසඝ-උපාසිකා ලෙස
අකුරු කියාදි මා පුත් මනස වැඩු මට
දහම් කියාදි බණ කතා දෙසයි, බුදු පුතෙක් ලෙසින්
මා දෙපා නැමද අකුරු උගන්නට ගිය ඒ පුතණුව
පා නැමද, මා සමුගතිමි කදුලු නෙතින්.
