සිතන්නට යමක්...

පසුගිය දිනක අපි කටාර්හි ඉස්ලාම් කලා කෞතුකාගාරය නරඹන්න ගියා.එහි තිබු විවිධ දේවලින්, පහත සටහන හිතන්න යමක් දුන්නු එකක්.


එයින් කියවෙන එක් කරුනක් වන්නේ ඔවුන් ඉන්දියාවේ නිර්මාණයක් වන බිංදුව හා දශමය සංඛයා අවශෝෂනය(Assimilated) කරගත් බවයි.


මෙහි අවශෝෂයක කරගැනිම කුමක්ද? වෙනත් සංස්කෘතියක් බිහිකල යම් නිර්මාණයන් එලෙසම අපද භාවිතා කලහොත් එය අනුකරණය කිරිමකි.අනුකරණයකදි එයින් අපේ අනන්යයතාවය නිරුපණය නොවේ.
වෙනත් සංස්කෘතියක් බිහිකල යම් නිර්මාණයන් අපේ සංස්කෘතියට ගැලපෙන ලෙස වෙනස් කර භාවිතයට ගැනිම අවශෝෂනයයි.


බුද්ධාගමේ ආභාශයෙන් නාගාර්ජුන ස්වාමින් වහන්සේ නිර්මාණයකල ශුනයතාවාදය හිතුකොටගෙන භාරතියයන් නිර්මාණයකල ශුනය හෙවත් බින්දුව යන සංකල්පය හා ගණිතය සදහා භාවිතාකල සංකේත යුරෝපයට ගියේ අබු අබ්දුල්ලා මුහමඩ් නම් පර්සියානු ජාතික ගණිතඥයා විසිනි.එමෙන්ම මුස්ලිම් ජාතිකයන්, භාරතයෙන් බිහිවු එම දශමය පද්ධතිය හා එවකට පැවති වෙනත් සංකේතත් සිය සංස්කෘතියට අවශේෂයනකරගෙන ඔවුන්ට ආවේනික සංකේත ක්රතමයක් බිහිකරන ලදි.එය පහත අරාබි සංකේත හා හින්දු සංකේත දෙස බැලිමේදිද පැහැදිලිවේ. එම නිසා වර්තමානයේ මුස්ලිම් ජාතිකයන් සතුව ගණීතය සදහා ඔවුන්ටම ආවේනික සංකේත ක්රහමයක් පවති



ලංකාවේද අතිතයේ, ගණනය කිරිම් ඇතුලු විවිධ කටයුතු සදහා භාවිතා කල ගණිත සංකේත තිබුනද වර්තමානයේ එවා අභාවයට ගොස් ඇති අතර අප භාවිතා කරන්නේ හින්දු ඉලක්කම් පමණකි.එය එසේ වුයේ අප සංස්කෘතිය තුලට හින්දු ඉලක්කම් අවශෝෂයන කරනු වෙනුවට අප එය තුලට අවශෝෂයන වුනිසාය.
අප එම හින්දු ඉලක්කම් වලින් සුදුසුදේ ලබාගෙන අප සතුව තිබු දැනුමට එකතු කර නව සංකේත බිහි කලේ නම් අද වෙනම ශ්රි් ලාංකිය ඉලක්කම් ක්රලමයක් පැවතිමට ඉඩ තිබුනි.

ඒ වැරද්ද අනාගතයේදි යලි සිදුවිය යුතුද?